Badanie ultrasonograficzne (USG), zwłaszcza z oceną przepływu krwi dzięki użyciu metody Dopplera, jest najczęściej stosowaną i najbardziej przydatną metodą badania tarczycy i otaczających tkanek szyi do wysokości obojczyków. Umożliwia ono precyzyjne obrazowanie zmian ogniskowych w tarczycy, popularnie określanych jako guzki, zarówno klinicznie jawnych, jak również tych, które nie są dostępne badaniem palpacyjnym czyli fizykalnym. Dodajmy, że w większości są to zmiany łagodne. USG jest całkowicie bezpieczne, gdyż działa w oparciu o falę dźwiękową (wysokiej częstotliwości w zakresie megaherców, czyli ultradźwięków, stąd nazwa badania).
Badanie jest komfortowe dla pacjenta - zajmuje zaledwie kilka minut, nie wymaga modyfikowania leczenia, przeprowadza się je w pozycji leżącej na wznak z odchyloną głową (naszyjniki i inne ozdoby powinny być zdjęte z szyi przed badaniem). Pomiędzy głowicą a skórą znajduje się płyn lub żel.
Poniżej kilka zastosowań badania USG:
· obrazowanie budowy szyi w rejonie tarczycy
· ocena wielkości wola i zmian ogniskowych u pacjentów pozostających w obserwacji lub leczeniu
· ocena pod kątem prawdopodobieństwa raka tarczycy lub stanu zapalnego tarczycy
· umożliwienie biopsji cienkoigłowej
· ocena nawrotu wola po zabiegu
· monitorowanie pacjentów z rakiem tarczycy.
Należy pamiętać, że badanie to, choć bardzo precyzyjne, jest jednak w znacznym stopniu subiektywne. Odzwierciedla raczej prawdopodobieństwo niż daje jednoznaczne informacje. Dotyczy to zwłaszcza pomiaru wielkości wola olbrzymiego i dużych zmian ogniskowych – tu oceny badających mogą znacznie się różnić.